تشخیص دیسک کمر

تشخیص دیسک کمر: برای تشخیص دیسک کمر، پزشک ابتدا سابقه بیماری شما را بررسی کرده و چندین تست فیزیکی از جمله تست های زیر را انجام می دهد: ۱-تست بالا بردن عمودی پا در تشخیص دیسک کمر شما دراز می کشید و پزشک پایی را که درد دارد بالا می برد. ۲-تست بالا بردن پای مخالف در تشخیص دیسک کمر شما دراز کشیده و پزشک پایی را که درد ندارد بلند می کند. ۳-آزمایش عصبی در تشخیص دیسک کمر اگر تست های بالا با درد پا یا کمر همراه باشد ، این آزمایش انجام می گیرد که نتیجه مثبت آن نشانه وجود دیسک کمر است.آزمایش کامل شامل تست رفلکس، قدرت عضله، توانایی راه رفتن و وجود بی حسی است ۴-آزمایشات دیگر در تشخیص دیسک کمر در اغلب موارد تست های فیزیکی ای که در بالا توضیح داده شد برای تشخیص دیسک کمر کافی است. اگر پزشک تردید داشته باشد یا بخواهد عصبی را که تحت فشار است شناسایی کند یا بعد از ۴ هفته درمان هیچ بهبودی مشاهده نشود ممکن است از تست های تشخیصی دیسک کمر زیر هم استفاده شود: ۵-تشخیص دیسک کم با اسکن MRI در این روش از میدان مغناطیسی برای گرفتن عکس از بدن استفاده می شود. ام آر ای کمری ، بدون تزریق مواد حاجب، اصلی ترین راه برای تشخیص بیرون زدگی دیسک میباشد که نشاندهنده ی محل دیسک درگیر و همینطور شدت بیرون زدگی دیسک می باشد. روشی ساده برای تشخیص دیسک کمر: خیلی از افراد نگران این هستند که نکند بیرون زدگی دیسک کمر داشته باشند و در آینده درد آن را نتوانند تحمل کنند اما با این تست می‌توانید بفهمید که بیرون زدگی دیسک کمر دارید یا خیر. روی سطح صاف دراز بکشید و پاهایتان را بالا بیاورید. اگر بین زاویه ۳۰ تا ۷۰ درجه درد شدیدی در کمر احساس کردید، شما مشکل بیرون‌زدگی دیسک کمر دارید. البته این مثبت شدن این تست همواره به معنی بیرون زدگی دیسک نیست و همچنین منفی شدن آن نیز به معنای رد شدن احتمال بیرون زدگی دیسک نیست.